Washington DC ; Donderdag 1 september 2022
1 september 2022 - Washington D.C., Verenigde Staten
Ik begin even met vandaag; 1 september. Want, Pleunie wordt vandaag 23 jaar 🥳. Dus de wekker gezet omdat we om 07:00 uur bij ons & Pleunie (13:00 in Nederland) een groeps-WhatsApp gesprek konden hebben samen met Pleunie, Lieke (dat was een verrassing want ze was aan het werk) en oma & opa Gemen. Jammer dat oma van Brunschot geen WhatsApp heeft. Dat was lekker beginnen deze ochtend. Fijn om iedereen samen te zien en Pleunie toch even te kunnen feliciteren met haar verjaardag. Hoewel we op zo'n moment natuurlijk wel extra missen dat we niet persoonlijk bij haar zijn. Maar..... met hulp van een collega van Pleunie en ZOETCURAÇAO is het me gelukt om vanuit Washington een verrassing voor haar te regelen op Curaçao. Zie de foto; ik heb een leuke taart laten maken.
Hoewel ik een luizenleventje leid en eigenlijk niets te doen heb (ja,ja, dat is toch wat jullie denken....... en het is nog waar ook 😎) vliegt de tijd en zijn we alweer 4 weken hier. Nog iets meer dan 2 te gaan voordat we 18 september weer in Nederland zullen aankomen. Ik hoop dat de NS dan klaar is met staken zodat we gewoon met de trein naar huis kunnen vanaf Schiphol 🤞. Ik gun hen natuurlijk hun recht om te staken en betere arbeidsvoorwaarden maar het is wel vervelend als wij er last van hebben, toch? Afijn, we gaan het zien.
Natuurlijk heb ik ook weer wat highlights over ons verblijf hier. De doordeweekse dagen heb ik het rustig aan gedaan want het is al een paar weken hier ruim boven de 30 graden en dat is heet. Jullie weten daar inmiddels ook alles van. Aangezien er niet voor niets hier op het dak een zwembad ligt en ik een stapel tijdschriften uit Nederland heb meegezeuld heb ik de afgelopen dagen bijna dagelijks een paar uur aan mijn kleurtje gewerkt en lekker gerelaxt bij het zwembad. En als het te heet werd lekker een duik genomen. Niet letterlijk natuurlijk want mijn haar houd ik graag droog. Je wil niet weten wat ik allemaal doe om die krullen van mij in shape te houden. Dat ga ik niet verpesten door een duik. Ja, ja, nog best ijdel ook! Maar het is heerlijk. De meeste tijd heb ik het dakterras inclusief zwembad voor mezelf. Hoe luxe is dat. Dat is het voordeel van in een soort van werk gerelateerd hotel verblijven. De meeste mensen zijn overdag aan het werk. Zo af en toe komt er nog wel eens een "spouse" (echtgenoot) of een gezinnetje zwemmen, maar dat gebeurt niet vaak. Er is ook niet veel schaduw doordat er maar 2 parasols staan. Zonder parasol en schaduw is het niet te doen. Tot zover mijn luizenleventje.
Daarbuiten kunnen we natuurlijk wel actief zijn. Bijvoorbeeld afgelopen weekend hebben we op zaterdag de Arlington National Cemetery bezocht. Een zeer indrukwekkende begraafplaats met vele verhalen. Het is één van de 139 nationale begraafplaatsen van de Verenigde Staten. Hoewel het een militaire begraafplaats is, liggen er naast militairen ook bekende Amerikanen als presidenten, astronauten, politici en verdienstelijke burgers. Maar ook een echtgenoot van een veteraan kan zich in hetzelfde graf laten begraven. Je ziet dat doordat dan ook de achterkant van de steen met diens naam gegraveerd is.
Het ligt op een groene heuvel boven de rivier Potomac rivier in Arlington County, Virginia, met zicht op Washington D.C. De begraafplaats werd in gebruik genomen in 1864 en telt zo'n 400.000 graven. Dagelijks zijn er ongeveer vijftien begrafenissen. Meer weten: https://nl.wikipedia.org/wiki/Arlington_National_Cemetery
Aangezien we lekker met de leenfiets er naartoe zijn gegaan hebben we ervoor gekozen om daar gebruik te maken van het treintje wat er rondrijdt. We waren al flink bezweet (want ja, 33°C) wat in de zon nog veel heter is. Bijkomend voordeel was ook dat tijdens de treinrit e.e.a. werd verteld over de begraafplaats en de personen die er begraven liggen. Het terrein is echt enorm, heuvelachtig en prachtig aangelegd met lanen en bomen. Ook zijn er een aantal specifieke bezienswaardigheden op het terrein zoals bv. Arlington house; het landgoed van een Generaal Majoor met bijbehorende slaven verblijven. In alle ruimtes waren nu informatieve tentoonstellingen of de oude inrichting te zien.
Een bijzonder monument is het graf van de Onbekende Soldaat. In 1921 werden vier kisten met de resten van vier Amerikaanse soldaten, gesneuveld tijdens de Eerste Wereldoorlog. Op de sarcofaag van wit marmer werd in 1932 de beroemde tekst vermeld:
Here Rests in Honored Glory, An American Soldier, Known but to God (Nederlands: Hier rust in verdiende glorie, een Amerikaanse soldaat, wiens naam alleen God kent)
Later werden monumenten voor onbekende soldaten uit de Tweede Wereldoorlog, de oorlog in Korea en Vietnam toegevoegd. Het monument van de Onbekende Soldaat wordt bewaakt door de 3rd U.S. Infantry Regiment, "The Old Guard". De bewaking vindt vierentwintig uur per dag, alle dagen van het jaar, plaats.En ieder half uur vindt de wisseling van de wacht plaats. Daarvan heb ik een video gemaakt die je bij de video's kunt zien. Ook dat is erg indrukwekkend. Bijzonder is dat door de voortschrijdende DNA technologie op een later moment één van de onbekende soldaten alsnog geïdentificeerd is. Er waren zeker 3 bussen met veteranen aanwezig. Typisch Amerikaans is dat op uitstapjes hier iedereen hetzelfde T-shirt aanheeft. De hele groep. En in dit geval waren dat twee soorten T-shirts; de veteranen een blauwe en de "aanhang" een witte. Het rondgaan op dit terrein is erg indrukwekkend. Waar je ook kijkt; rijen, velden, heuvels vol met graven. Zelfs als je er bent is het getal van 400.000 onvoorstelbaar.
Uiteindelijk leeg gezweet en warm gelopen zijn we met de fiets met een lekkere late lunch stop terug gegaan naar onze kamer voor een uitgebreide douche want 's-avonds waren we uitgenodigd bij Debra (Franks leidinggevende) en haar man Pete om te komen eten. Vanwege de nog steeds hoge temperatuur en het feit dat we toch netjes wilden aankomen hebben we een taxi genomen voor de heenreis. Je hebt hier naast Uber ook Lyft; dat is vergelijkbaar. De taxi bracht ons voor $9,50 (incl. fooi). Dat valt op zich wel weer mee; of beginnen we toch al een beetje aan het prijsniveau te wennen (volgens mij niet)?? Pete heeft koken als hobby en we werden getrakteerd op een heerlijk Thais menu en een hele gezellige avond. Zij wonen in een prachtig verbouwd typisch Amerikaans huisje zoals je ze in Georgetown ziet. Meer weten: https://en.wikipedia.org/wiki/Georgetown_(Washington,_D.C.). Na deze heerlijke dag en avond lekker in 20 minuten terug gewandeld naar ons hotel wat zo laat op de avond best even lekker was. Er was nog volop reuring op straat deze zaterdag avond. We voelen ons ook 's-avonds veilig om hier over straat te lopen. Tenminste daar waar wij komen.
Zondagochtend lekker rustig gestart. Frank gaat hier graag zondagochtend naar de kerk. Daarna hadden we een lunchafspraak buitenshuis met 3 andere collega's van Frank. Lekker internationaal geluncht met iemand uit Chili, China en Italië. Was ook weer gezellig. Omdat ik in het Engels niet net zo gemakkelijk praat als in het Nederlands zijn dit soort ontmoetingen mooie oefeningen voor mij.
Met deze late lunch al een gat in de middag geslagen en 's-avonds zijn we in het Kennedy theater naar de musical Hamilton geweest. Het is zo'n 15 minuten lopen dus lekker dichtbij en toch even lekker wandelen. Hamilton is een gezongen-en-gerapte musical. Het duurde meer dan zeven jaar om te componeren en vertelt het verhaal van de Amerikaanse Founding Father Alexander Hamilton (1775). Geïnspireerd op de biografie over Alexander Hamilton uit 2004 door Ron Chernow. Het werpt niet-blanke acteurs op als de Founding Fathers van de Verenigde Staten en andere historische figuren. "Amerika toen, zoals verteld door Amerika nu."
We hadden de tip gekregen ons vooraf in het verhaal te verdiepen omdat alles in het Engels is en het best snel gaat en er veel gerapt wordt. Dat was een goede tip want daardoor was het redelijk te volgen en wisten we waar het verhaal over ging. Ik had ook van tevoren al naar wat muziek geluisterd. Het was een prachtige en indrukwekkende musical. Om een idee te krijgen zie deze trailer: https://youtu.be/DSCKfXpAGHc (even de reclame voorbij laten gaan). Het zag er precies hetzelfde uit als in de trailer die van een andere versie is.
Wil je meer over het historische verhaal uit de 18e eeuw weten lees dan hier verder (helaas alléén in het engels): https://en.wikipedia.org/wiki/Hamilton_(musical). We hebben er ontzettend van genoten deze avond en hiermee was het weekend tot een einde gekomen.
